MÜZİK
Çağdaş Komedi Diye Buna Denir!
Arturo Ui’nin Önlenebilir Tırmanışı, farklı ve yenilikçi tavrıyla büyülüyor seyirciyi. Alışıla gelmiş bir sahneleme biçimi değil çünkü karşınıza çıkan. Karşılaştığınız ilk yenilik, oyun müziklerinin oyuncular tarafından, canlı ve akapella olarak yapılması oluyor. Oyuncuyu müzikal enstrüman olarak kullanma fikri, 1941 de kaleme alınan oyunun, çağdaş bir yorum ile sahnelenmesinde büyük ve başarılı bir rol oynuyor.
Karşılaşacağınız yenilikler bununla sınırlı değil. Arturo Ui’nin Önlenebilir Tırmanışı’nda sekiz oyuncu yaklaşık otuz altı rolü dönüşümlü olarak oynuyor. Mesela, bir önceki sahnede manavı oynayan bir oyuncu, bir sonraki sahnede soruşturma komisyonu başkanı olarak karşımıza çıkabiliyor. Arturo Ui karakteri neredeyse her sahnede değişiyor. Sekiz oyuncu farklı sahnelerde mutlaka Arturo Ui yi canlandırıyor. Üstelik bu değişimi çok doğal bir şekilde yapıyorlar. Sahnede, seyircinin gözünün önünde duran bir dekor ya da kostüm parçasını kullanmak, dönüşüm için yeterli oluyor. Bu durum bahsettiğimiz çağdaş yorumu desteklerken aynı zamanda oyunun temposuna inanılmaz bir katkı yapıyor.
Sekiz oyuncu oyun boyunca sahneden hiç çıkmıyor ve neredeyse oyun boyunca hiç durmuyorlar. Sahne üstündeki devinim sürekli devam ediyor. Sahnede bulunan herkesin aynı oranda başarılı olması ve aynı karakteri canlandırırken hepsinden geçen bütünlük hissi inanılmaz. Bunun yanı sıra, oyuncuların canlandırdıkları farklı karakterlerde de, ortak bir oyunculuk üslubu yakalamış olmaları ve sahnede bir ekip olarak hareket etmeleri, oyundan aldığınız keyfi arttıran etkenlerden.
1941 de yazılan ve ne yazık ki günümüzde hala güncelliğini koruyan Bertolt Brecht’in oyunu, Hitler’in yükselişini, o dönemki çevresel koşullar ışığında seyirciye sunmayı hedefliyor. Tür bakımından, siyasi oyun olarak adlandırılabilecek oyun, hem Brecth’in, hem yönetmenin, hem de oyuncuların, hınzırca sayılabilecek yaklaşımları sayesinde, coşkulu ve hicivli bir komediyi de içinde barındırıyor.
